Izložba o episkopu bačkom Irineju Ćiriću

Svečano otvaranje izložbe „Irinej Ćirić — episkop bački (1884—1955)” u organizaciji Muzeja grada Novog Sada i Eparhije bačke, povodom 60–godišnjice upokojenja vladike, u utorak, 10. maja 2016. godine, u 19 časova, u izložbenim prostorijama u prizemlјu Muzeja.

Autor izložbe je mr Gordana Petković, viši kustos istoričar Muzeja grada Novog Sada. U realizaciji izložbe u Somboru učestvuju Srpska pravoslavna crkvena opština Sombor i Gradski muzej Sombor, povodom Svetođurđevskih dana i slave hrama Svetoga Velikomučenika i Čudotvorca Georgija u Somboru. Izložba će trajati do 25. maja 2016. godine.

Reč više o episkopu Irineju Ćiriću

Život i delatnost episkopa Irineja, jednog od najobrazovanijih i najeminentnijih arhijereja svog doba, sticajem istorijskih okolnosti nisu u dovoljnoj meri poznati naučnoj, a ni široj kulturnoj javnosti. Predstavljanje njegove ličnosti na ovaj način mali je doprinos ispravljanju ove nepravde.

Irinej (Ivan) Ćirić rođen je 1884. u uglednoj porodici u Sremskim Karlovcima, od oca Isidora, patrijaršijskog i narodno–crkvenog sekretara, i majke Eveline, rođ. Krečarević. Školovao se u mestu rođenja, u Novom Sadu, gde je završio gimnaziju (1902), u Rusiji, gde je završio moskovsku Duhovnu akademiju (1906), a zatim je studirao u Beču na Filozofskom fakultetu (grupa semitskih jezika). Doktorirao je 1908.

Zamonašio se u manastiru Hopovo, pred Božić 1908, i u monaštvu dobio ime Irinej. Brzo je napredovao u monaškim činovima. Aprila 1909. postavljen je za bibliotekara Patrijaršijske biblioteke u Sremskim Karlovcima, a u jesen iste godine postao je, u zvanju docenta, profesor Karlovačke bogoslovije. Na osnovu objavljenih naučnih radova izabran je za vanrednog profesora ove škole (1913).

Za episkopa timočkog izabran je 1919. Radio je na duhovnoj i na materijalnoj obnovi Timočke eparhije. Tu je ostao do novembra 1921. kada je premešten u Bačku eparhiju, a svečano je ustoličen nekoliko meseci kasnije u Novom Sadu (1922). Bačkom eparhijom upravljao je 33 godine, a polje rada bilo mu je izuzetno široko. Tokom 1927. boravio je u Potkarpatskoj Rusiji (Čehoslovačka), kao izaslanik SPC, obavljajući misiju uređenja tamošnje Crkve. Kao jedan od najobrazovanijih i najeminentnijih arhijereja svog doba bio je angažovan u radu više međunarodnih crkvenih pokreta u kojima je dostojno predstavljao SPC. Bavio se izučavanjem crkvenog pojanja, ikonografijom i slikarstvom, prevodio je, pisao je poeziju i beletristiku.

Tokom Drugog svetskog rata, zahvaljujući episkopovoj inicijativi i angažovanju crkvenih opština spaseno je iz mađarskog logora Šarvar i razmešteno po Eparhiji bačkoj 2.800 dece i 180 majki sa odojčadima. Njegovom zaslugom osnovana je i Eparhijska (Dečja) bolnica u Novom Sadu u kojoj su lečena deca obolela od tuberkuloze u ovom logoru.

Pozavršetku rata episkop Irinej je 17 meseci proveo u kućnom pritvoru. Umro je uoči Blagovesti 1955, a sahranjen je u novosadskoj Sabornoj crkvi.

Na izložbi je stručno predstavljen bogat arhivski materijal, lični predmeti episkopa Irineja Ćirića, odežde, umetničke slike i drugi zanimljiv materijal.

Izvor: Gradski muzej Sombor